Is er soms iets mis met een niet biologisch melkveebedrijf?
We hebben het rantsoen van onze melkkoeien net moeten veranderen, omdat de gehakselde graskuil van de tweede en derde snede, die over elkaar heen waren ingekuild, op was. Nu krijgen ze de vijfde snede gevoerd. De vijfde snede bevat 874 VEM, 151 ruw eiwit, een verteringscoëfficiënt van 76,1 en een ADL van 20. Niet slecht voor een vijfde snede. En dat, als je weet dat er vanaf 1 juli geen kunstmest meer is gestrooid. De ADL verraadt het al een beetje, het is een wat slappe kuil. Onze koeien hebben wel wat prik nodig voor een goede penswerking en dus mengen we vanaf vandaag 0,5 kg hooi bij. Dit, samen met 7,3 kg snijmais en 3,6 kg bierbostel zorgt als basisrantsoen al voor gemiddeld per koe: 13.4 kg melk (4.39 % vet en 3.62 % eiwit).
De koeien krijgen naar behoefte krachtvoerbrok bijgevoerd. Naar behoefte betekent afhankelijk van melkgift/-aanleg, lactatiestadium en algemene indruk van de koe. Tja, zelfs een moderne boer kent al zijn koeien. Met hulp van een vakbekwaam voeradviseur voert hij zijn koeien een toprantsoen.
Friesland Campina
Onze melk gaat naar Friesland Campina. Een Nederlandse boerencoöperatie die wereldberoemd is om haar voedselveiligheid. Kan ook niet anders, want voordat onze melk de melkfabriek in gaat, wordt het grondig gecontroleerd. Vanzelfsprekend mag er geen sporen van bacterieremmende middelen in zitten, dus geen antibiotica of penicilline of iets van diens aard. De melk moet voldoen aan bepaalde normen voor kiemgetal, celgetal, reinheid, vriespunt en mag geen boterzuursporen bevatten. Tevens wordt het gehalte aan vet, eiwit, lactose en ureum bepaald. Als er al enige vorm van twijfel bestaat bij de melkveehouder over de kwaliteit van zijn melk, dan kan de melkveehouder niet rustig slapen, neen dan loopt hij de hele dag zenuwachtig over zijn erf.
Dierenarts
Elke derde maandag van de maand komt onze dierenarts langs op bedrijfsbezoek. Zie het als een huisbezoek van de dokter, maar dan voor onze koeien. We kunnen namelijk moeilijk met onze koeien naar het spreekuur komen. Trouwens, een ziekenhuis voor koeien bestaat helemaal niet. Koeien met gezondheidsproblemen zijn taak voor de melkveehouder met hulp van zijn dierenarts. Als er een probleem is bij een dier wordt altijd de meest simpele en doeltreffende manier gekozen, voordat er aan antibiotica wordt gedacht. Antibiotica kost namelijk veel geld; de medicatie moet worden betaald, het moet op een juist manier bij de patiënt worden toegediend en er is een onherroepelijke wachttermijn voor de melk én voor het vlees, voordat die weer geleverd mag worden.
Eigenlijk is het onvoorstelbaar dat er nog boeren zijn in Nederland. De goede grond is hier veel te duur, de omgeving klaagt alleen maar, de boeren zelf klagen. Alle kennis dat de melkveehouders zich eigen hebben gemaakt wordt niet gewaardeerd. De eindproducten zijn té veilig gemaakt omdat we in een afschuifmaatschappij leven. Niemand neemt verantwoordelijkheid op zich, behalve die melkveehouder. En dat kan hij ook, want hij is zich er bewust van dat hij niks fout doet.
